Dlaczego nie zawsze opłaca się być piękną?

Piękno wzbudza zachwyt. Idealne kształty, regularne rysy twarzy, bujne włosy i uwodzicielskie spojrzenie niezmiennie przyciągają uwagę. Każda kobieta dąży do tego, by wyglądać perfekcyjnie i hipnotyzować nieskazitelnym wyglądem. Jednak piękno nie zawsze wiąże się z tym, co pozytywne. Chociaż plusy nienagannej aparycji są niezaprzeczalne, ma ona również swoje wady. Przekonaj się, dlaczego uroda może być przekleństwem.

1. Atrakcyjne osoby uważane są za mniej pomocne

Badania pokazują, że według powszechnej opinii piękni ludzie nie cieszą się reputacją altruistów. Postrzegani są raczej jako egoistyczni, dbający przede wszystkim o własne interesy. Chociaż nie jest to regułą, jak każdy stereotyp – i ten zawiera ziarnko prawdy.

Psychologowie twierdzą, że bardzo atrakcyjne kobiety w większym stopniu skupione są na sobie i w towarzystwie zależy im przede wszystkim na tym, żeby się wyróżniać na tle innych. Częściej kojarzy się je z narcyzami.

Okazuje się jednak, że jeśli zaistnieje taka potrzeba, osoby takie same mogą rzadziej liczyć na wsparcie. Dystans, jaki budzą sprawia, że częściej rozpatrywane są jako ciekawy obiekt, którego zachowanie wolimy podglądać z daleka, niż zaangażować się i wyciągnąć pomocną dłoń.

2. Towarzystwo ludzi pięknych sprawia, że czujemy się gorzej

Okazuje się, że czujemy się o wiele lepiej, przebywając z osobami o aparycji zbliżonej do naszej lub po prostu mniej atrakcyjnych. Nasz nastrój pogarsza się, kiedy czujemy się brzydsze, przez co często tracimy ochotę na to, by brać czynny udział w spotkaniu z przyjaciółmi i udzielać się w towarzystwie.

Poza tym, wbrew obiegowym poglądom, wyróżniające się urodą kobiety wcale nie muszą mieć ułatwionej drogi kariery. Zwłaszcza jeśli prezentują się o wiele lepiej niż rekruter tej samej płci, mający zadecydować o losie urodziwej aplikantki. Nie ukrywajmy – kobiety potrafią być przesadnie zazdrosne i niechętnie współpracują z osobami, których obecność zagraża ich pozycji. To także działa w obydwie strony.

Nieskazitelnie piękna headhunterka prędzej wzbudzi w przyszłej pracownicy niechęć niż wrażenie profesjonalizmu. Chociaż nie świadczy to o nas najlepiej, reakcję tę uznać można za naturalną. O wiele bardziej komfortowo czujemy się w towarzystwie osób podobnych do nas.

3. Wygląd ważniejszy niż osobowość

Problem ten dotyczy przede wszystkim pięknych kobiet, które często skarżą się na to, że zalety ich charakteru są całkowicie pomijane, a opinie innych na ich temat warunkuje jedynie wygląd. Podczas gdy sukces osób mniej atrakcyjnych przypisywany jest zazwyczaj ich ciężkiej pracy i talentowi, ładne panie częściej oskarża się o wykorzystywanie niecodziennej urody. Niejednokrotnie wydaje nam się, że nieskazitelna aparycja równoznaczna jest z bezmiarem powodzenia i szczęścia także w życiu osobistym, co budzi poczucie zazdrości i przyczynia się do ich chłodniejszego traktowania.

Wszystko to sprawia, że piękno często traktowane jest jako kara, a nie nagroda. Wiele z pań miewa serdecznie dość idealnej powierzchowności, która często przesłania to, co naprawdę istotne. Piękno jest ulotne – zaś wypracowany charakter stanowi wartość cenniejszą niż regularna linia ust i odznaczające się kości policzkowe. To, co najbardziej atrakcyjne, kryje się w naszym wnętrzu.