Dysortografia – charakterystyka, diagnoza, przyczyny, leczenie
Kolejne niepowodzenie na dyktandzie i słabe oceny, a może poczucie wstydu w dorosłym życiu z powodu błędów ortograficznych. Przyczyną niekoniecznie musi być lenistwo. Może to być dysortografia. Czym jest dysortografia? Czy można ją leczyć? Jak sobie z nią poradzić?
1. Co to jest dysortografia
Dysortografia jest zaburzeniem, utrudniającym naukę pisania. Osoby cierpiące na dysortografię piszą wyrazy z błędami ortograficznymi, pomimo doskonałej znajomości zasad ortografii. Przyczyną są zakłócenia percepcji słuchowej i wzrokowej. Dysortografia najczęściej objawia się w dzieciństwie, kiedy rozpoczyna się nauka pisania. Dziecko myli litery w słowach albo je opuszcza w pisowni. Może także dochodzić do sytuacji, w których pisze łącznie przyimki z rzeczownikami. Trudności sprawiają także litery, które wyglądają podobnie oraz mają podobne brzmienie. Badanie diagnostyczne w kierunku dysortografii przeprowadza się w poradni psychologiczno-pedagogicznej, wynik potwierdza zaświadczenie, które należy okazać w szkole.
2. Jak zdiagnozować dysortografię
Dysortografia nie jest jedynym zaburzeniem związanym z nauką języka polskiego. Mogą towarzyszyć jej takie zaburzenia jak dysgrafia (trudności z pisaniem) oraz dysleksja (trudności z czytaniem). Zdecydowanie łatwiej taką diagnozę będzie postawić nauczycielowi, który obserwuje rozwój dziecka. Dysortograficy mogą mieć niekształtne pismo oraz „zjadać” końcówki wyrazów podczas czytania. Wygląda to trochę jak zgadywanie tego co jest napisane, a nie faktyczne czytanie.
Diagnozowanie dysortografii jest zdecydowanie łatwiejsze w początkach edukacji, niż u dzieci starszych. W języku polskiem takie litery jak „u” i „ó”, „h” i „ch”, a także „ż” i „rz” czyta sie identycznie. Dlatego też trzeba skoordynować słuch, wzrok oraz pamięć aby poprawnie zapisywać słowa. Dzieci ze zdiagnozowaną dysortografią znają zasady pisowni, ale mają poważne problemy z ich stosowaniem.
3. Jakie są przyczyny dysortografia
Głównie są to zaburzenia w percepcji wzorkowej i słuchowej, a także w sprawności palców i dłoni. Ciężko jest ustalić dokładne przyczyny dysortografii. Niektórzy lekarze upatrują ich w zaburzeniach jakie miała matka podczas ciąży, albo powstałe w wyniku ciężkiego porodu. Niektórzy uważają, że dysortografia może być dziedziczna i mogą wpływać na nią uwarunkowania genetyczne.
4. Czy można wyleczyć dysortografię
Leczenie dysortografii nie jest łatwe. Wymaga ono czasu i cierpliwości nie tylko ze strony dziecka, ale także rodziców i nauczycieli. Ćwiczenia wykonywane przez dzieci powinny być atrakcyjne i zachęcać do nauki poprawnego pisania. Warto skorzystać z pomocy pedagogów, którzy podpowiedzą w jaki sposób motywować dziecko do ćwiczeń i nauki.
W nauce ortografii pomocne będą specjalne wierszyki, które pomogą w zapamiętaniu zasad ortografii. Starsze dzieci powinny jak najwięcej czytać. Wówczas będą się lepiej oswajać z poprawną pisownią i zapamiętają pisownię poszczególnych słów.
Dziecko z zaburzeniami takimi jak dysortografia potrzebuje wsparcia i zrozumienia. Rodzice i nauczyciele muszą okazać dużo cierpliwości, ponieważ praca nad dysortografią nie jest łatwa i wymaga czasu. Na pewno nie można dopuścić do sytuacji, w których dziecko z dysortografią poczuje się gorsze od rówieśników.