Fetysz - czym jest, rodzaje fetyszy. Kim jest fetyszysta?

Prawdopodobnie każdy z nas ma jakieś upodobania, które sprawiają, że zbliżenie staje się jeszcze przyjemniejsze. Wielu ludzi upodobania te nazywa fetyszami. W rzeczywistości, fetysz nie jest bodźcem seksualnym, ale warunkuje on osiągnięcie spełnienia seksualnego. Mianem fetyszysty, określa się człowieka o niecodziennych preferencjach seksualnych. Osoba o takich skłonnościach może np. fascynować się kobiecymi stopami, nie jest to jednak reguła. Fetyszysta mieć inne fascynacje i elementy uwielbienia, które będą dodatkowo pobudzać go seksualnie. Problem pojawia się, kiedy dany fetysz warunkuje orgazm lub nie sprawia przyjemności partnerowi. W szczególnych sytuacjach fetysz jednej osoby może krzywdzić drugą, wówczas należy takie zachowanie leczyć.

1. Czym jest fetysz?

Słowo fetysz odnosi sie do francuskiego słowa fétiche, a także portugalskiego słowa feitiço, oznaczającego amulet lub czary. Wielu specjalistów sugeruje, że słowo fetysz powiązane jest ze słowem facere, oznaczającym tworzenie czegoś.

Naukowcy mianem fetyszu określają przedmiot, jakiś element sytuacji bądź otoczenia, potrzebny do osiągnięcia pełnej satysfakcji seksualnej u fetyszysty. Fetysz nie jest bodźcem seksualnym, jednak jego brak może powodować nie dość intensywne doznania seksualne, czasem brak podniecenia lub nawet impotencję.

O fetyszu jako zaburzeniu możem mówić w momencie, kiedy brak określonego bodźca nie pozwala cieszyć się seksem i bliskością, czyli przesłania całą radość ze współżycia i staje się obsesją, np. gdy mężczyzna odczuwa podniecenie wyłącznie wtedy, gdy jego partnerka ma na sobie pończochy.

W wielu przypadkach mężczyznę może podniecać sam fakt, że kobieta ma założone pończochy. Podniecenie to wywołane jest elementem garderoby, a nie wyglądem kobiety.

Inny problem występuje wtedy, gdy fetysz u jednej osoby wywołuje silne podniecenie, natomiast u drugiej obrzydzenie.

2. Czym jest fetyszyzm?

Fetyszyzm jest parafilią, zaburzeniem seksualnym. Może być jednostką patologiczną. Fetyszyzm jest zaliczany do grupy zaburzeń seksualnych co ekshibicjonizm, pedofilia oraz sadomasochizm.

Kiedy można stwierdzić fetyszyzm? Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychicznego jeżeli fascynacje seksualne pewnym obiektem np. stopami trwają dłużej niż 6 miesięcy można mówić o fetyszyzmie. Stwierdza się go, kiedy budzi znaczący dyskomfort lub przeszkadzają w pełnieniu ról społecznych, zawodwych czy rodzinnych, a podniecenie i zaspokojenie może nastąpić głównie przy doznaniach z fetyszem.

Fetyszem może być część ciała, element garderoby (np. bielizna), a także gadżety erotyczne takie jak kajdanki czy wibrator. Fetyszysta potrzebuje dodatkowych bodźców, aby jego pobudzenie seksualne oraz zbliżenie seksualne było satysfakcjonujące. Aby seks był udany fetyszysta koniecznie potrzebuje swojego obiektu pożądania. Sama obecność partnera nie jest wystarczająca.

Według badań fetyszystami najczęściej są mężczyźni, jednak nie oznacza się, że wśród fetyszystów nie ma kobiet.

W wielu przypadkach fetyszyzm bywa bardzo poważnym problemem nie tylko dla fetyszysty, ale również dla jego bliskich. Zdarza się, że fetyszystę przestaje interesować wszystko to, co nie jest związane z jego upodobaniem. W takiej sytuacji należy zgłosić się jak najszybciej na leczenie.

Niekiedy fetyszyzm występuje łącznie z poważnymi zaburzeniami osobowości lub chorobą psychiczną, a wtedy utrata satysfakcji z seksu jest po prostu jednym z objawów poważnych problemów natury psychologicznej, które wymagają odpowiedniego leczenia.

3. Rodzaje fetyszy

Można wyróżnić bardzo różne rodzaje fetyszy. Do najbardziej znanych fascynacji seksualnych należą:

• feederyzm - fetyszyzm związany z otyłością drugiej osoby,
• podofilia – fetysz związany ze stopami,
• autoginefilia – fetyszysta podnieca się w momencie, w którym wyobraża sobie, że jest kobietą.
• stygmatofilia - fetyszysta odczuwa pociąg seksualny do osób, które są wytatuowane,
• alvinofilia - fetyszyzm pępka
• akrotomofilia, dysmorfofilia − fetyszem jest okaleczone lub zdeformowane ciało partnera,
• phallophilia - fetysz związany z dużym rozmiarem penisa,
• asfiksjofilia - fetysz związany z podduszaniem siebie lub partnera w trakcie stosunku seksualnego,
• froteryzm – fetyszyzm opiera się na ocieraniu się o ciało obcej osoby (np. w zatłoczonych autobusach, pociągach lub w metrze),
• nasolingus – fetyszysta osiąga satysfakcję seksualną tylko wtedy, gdy może ssać nos partnera seksualnego,
• knismolagnia – fetyszem są w tym wypadku łaskotki,
• sthenolagnia − fetysz związany z odczuwaniem satysfakcji seksualnej w przypadku obcowania z wyrzeźbionymi mięśniami,
• skatologia telefoniczna - fetyszem jest w tym wypadku rozmowa telefoniczna o podtekście seksualnym,
• pubefilia – obiektem pożądania fetyszysty są włosy łonowe,
• katoptronofilia – fetysz związany z osiaganiem satysfakcji seksualnej na widok odbicia lustrzanego,
• urofilia – przedmiotem pożądania seksualnego jest mocz,
• koprofilia - przedmiotem pożądania seksualnego jest kał,
• endytofilia − osiąganięcie satysfakcji seksualnej jest możliwe dla fetyszysty wyłącznie wtedy, gdy obcuje z ubranymi partnerami,
• grawiditofilia − przedmiotem pożądania seksualnego jest brzuch ciężarnej kobiety,
• klizmafilia − satysfakcja seksualna jest osiągana poprzez wlew doodbytniczy,
• nekrofilia – obcowanie płciowe z osobą zmarłą,
• agorafilia – bodźcem seksualnym są miejsca publiczne.

4. Co zrobić, gdy fetysz staje się obsesją?

Może się wydawać, że fascynacje seksualne nie są czymś groźnym, bo przecież każdy z nas potrzebuje odmiany w sypialni. O ile wszystko odbywa się z umiarem, nie ma powodów do obaw. Jednak kiedy fascynacje seksualne są bardzo nasilone i pojawiają się przy każdym stosunku, może to być po prostu nieakceptowane przez drugą stronę.

Zdarzają się sytuacje, w których fetysz może przybrać formę obsesji. Trwałe i niezwyczajne nawyki, które często znacząco utrudniają normalne współżycie seksualne, to na przykład kochanie się tylko w jednej pozycji, np. „od tyłu”, albo tylko po spożyciu dużej ilości alkoholu.

Niebezpieczne mogą być także rodzaje fetyszyzmu. Szczególnie jeżeli mamy do czynienia z takimi rodzajami fetyszyzmu jak sadomasochizm, przyduszanie, okaleczanie partnera seksualnego czy feederyzm. Terapia fetyszyzmu jest zwykle długotrwała i wymaga dużego nakładu pracy zarówno ze strony pacjenta jak i jego partnera.

Pamiętajmy, że udany, satysfakcjonujący seks to z jednej strony pewne nasze preferencje, ale także korzystanie z bogactwa erotycznej różnorodności.

Osoby bardzo przyzwyczajone, wręcz przywiązane do rytuałów nie mogą w pełni cieszyć się ogromnymi możliwościami, jakie daje seks. Zatem jeśli dana osoba jest w stanie przynajmniej co jakiś czas wypróbowywać nowości, to znaczy, że nie jest z nią jeszcze tak źle.

W sytuacji, jeśli dla Ciebie fetysz partnera lub jego kompulsywne przywiązanie do określonych rytuałów stanowi poważny problem, przede wszystkim nie staraj się „uleczyć go swoją miłością”. Na początku porozmawiajcie o tym szczerze, bez leku, złości i pretensji, a następnie poszukajcie profesjonalnej pomocy. W takiej sytuacji najskuteczniejsza okazuje się psychoterapia. W sytuacji, w której fetyszyzm zaczyna burzyć twoje relacje z bliską osobą, koniecznie zgłoś się do specjalisty, seksuologa. Pomoże on rozwikłać problemy, które niesie za sobą fetyszyzm. Problemem fetyszyzmy zajmują się również psychologowie oraz psychiatrzy.