Brak orgazmu – charakterystyka, brak orgazmu pochwowego, brak orgazmu po porodzie, brak orgazmu u mężczyzn

Brak orgazmu może powodować u pacjentów obniżenie poczucia własnej wartości. Anorgazmia, czyli niemożność osiągnięcia orgazmu to poważna dysfunkcja seksualna, dotykająca najczęściej kobiet. Jednakże w wielu przypadkach okazuje się, że przyczyny problemów z osiągnięciem orgazmu są błahe i łatwo sobie z nimi poradzić. Brak orgazmu nie jest więc powodem do paniki. Jak sobie z tym radzić? Sprawdziliśmy to!

1. Co oznacza brak orgazmu?

Brak orgazmu to w rzeczywistościi anorgazmia. Nie jest to często występujący problem z seksem, chociaż dość trudno stwierdzić, ile osób tak naprawdę cierpi na taką dolegliwość. Dysfunkcja ta nie jest związana z brakiem pociągu seksualnego. Anorgazmia, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn oznacza niemożność osiągnięcia orgazmu pomimo prawidłowego, naturalnego popędu płciowego.

W leczeniu anorgazmii niezbędne jest znalezienie czynnika wywołującego brak orgazmu u pacjentki lub pacjenta. Czynnik wywołujący anorgazmię może mieć podłoże psychologiczne, hormonalne lub fizjologiczne. Niektóre środki farmaceutyczne mogą powodować u pacjentów kłopoty ze szczytowaniem.

2. Brak orgazmu u kobiet (anorgazmia)

Brak orgazmu u kobiet często nazywany jest anorgazmią. Anorgazmia to problem oznaczający, że kobieta czuje podniecenie i pożądanie w czasie stosunku, nie jest tylko w stanie osiągnąć pełnej satysfakcji seksualnej. Przyczyną braku orgazmu nie jest zbyt krótki stosunek lub brak uczuć w stosunku do partnera, a inne czynniki psychologiczne, anatomiczne i fizjologiczne.

Zazwyczaj brak orgazmu u kobiet uwarunkowany jest czynnikami psychicznymi. Na brak orgazmu mogą uskarżać się:

• ofiary molestowania seksualnego,
• kobiety, które zostały w przeszłości zgwałcone,
• osoby dotknięte traumami (trauma może mieć związek np. pierwszą inicjacją seksualną),
• osoby z zaburzeniami depresyjnymi,
• kobiety, które obawiają się ciąży,
• kobiety borykające się czasowym zmniejszeniem pożądania seksualnego

Problemy z seksem mogą być również uwarunkowane potrzebami homoseksualnymi, problemami w związku, stosowaniem niektórych środków farmaceutycznych, zaburzeniami hormonalnymi, a także wychowaniem ukazującym seks jako coś złego i obrzydliwego.

Brak orgazmu może wystąpić także u pacjentek, które uskarżają się na dolegliwości bólowe podczas stosunku. Ból podczas seksu w wielu przypadkach związany jest z:

• infekcją bakteryjną lub grzybiczą,
• obecnością pierwotniaków,
• stanem zapalnym miejsc intymnych,
• uczuleniem,
• wadami anatomicznymi,
• stanem pooperacyjnym.

Ważne jest, aby kobieta przyznała się do odczuwanych objawów i zgłosiła się z nimi do lekarza ginekologa. W przeciwnym wypadku bolesne współżycie może wywołać u kobiety uraz do seksu, brak orgazmu, problemy z podnieceniem i zanik libido.

2.1. Brak orgazmu pochwowego

Brak orgazmu pochwowego to problem niektórych pacjentek. Pojęcie orgazmu pochwowego wprowadził do współczesnej nauki Zygmunt Freud. Dowodził on, że to właśnie orgazm pochwowy jest dla kobiety dojrzałą formą osiągnięcia satysfakcji seksualnej. Do dziś między seksuologami trwają spory, czy w ogóle prawidłowe jest rozróżnienie na orgazm pochwowy i łechtaczkowy. Współcześnie coraz więcej specjalistów przyjmuje stanowisko, że orgazm jest jeden, a różnią się jedynie sposoby jego osiągnięcia.

Orgazm pochwowy niekoniecznie jest lepszy od orgazmu osiągniętego dzięki stymulacji łechtaczki. Istnieją jednak sposoby na to, jak poradzić sobie z brakiem orgazmu pochwowego. W dużej mierze odpowiada za niego punkt G, czyli splot zakończeń nerwowych, znajdujący się na przedniej ścianie pochwy około 5 do 7 cm od wejścia. To właśnie stymulacja punktu G prowadzi do pełnego orgazmu pochwowego. Można spróbować zlokalizować to miejsce w czasie masturbacji lub ćwiczeń. Dużą pomocą mogą być tutaj niektóre gadżety erotyczne jak chociażby wibratory punktu G. Systematyczne pobudzanie punktu G może ułatwić osiągnięcie orgazmu pochwowego. Pomocne mogą być również ćwiczenia mięśni Kegla, np. za pomocą kulek gejszy, jak i niektóre pozycje seksualne (np. pozycja na jeźdźca).

Brak orgazmu pochwowego nie jest w wielu przypadkach powodem do niepokoju, szczególnie jeśli kobieta jest w stanie osiągnąć orgazm inaczej, np. poprzez stymulację łechtaczki. Orgazmu pochwowego, czyli głębokiego, trzeba się w wielu przypadkach nauczyć. Duże znaczenie ma związek z kochającym i czułym partnerem oraz odpowiednio długie pieszczoty przed samym stosunkiem.

2.2. Brak orgazmu łechtaczkowego

Brak orgazmu łechtaczkowego występuje o wiele rzadziej niż niemożność osiągnięcia orgazmu pochwowego. Do najczęstszych powodów braku orgazmu łechtaczkowego możemy zaliczyć:

• rezygnację z masturbacji,
• zmiany, które nastąpiły w ciele kobiety po porodzie,
• brak kurczliwości mięśni Kegla,
• zbyt krótką grę wstępną,
• złe nawilżenie pochwy,
• przekwitanie,
• zaburzenia hormonalne.

Jeśli chodzi jednak o menopauzę, to dystrofia oraz suchość pochwy wywołane spadkiem hormonów mogą być leczone za pomocą HTZ - hormonalnej terapii zastępcze, na którą decyduje się coraz więcej kobiet.

Dużą pomocą mogą się tu okazać gadżety erotyczne jak chociażby bezdotykowe masażery łechtaczki. Bardzo przydatne mogą być również różnego rodzaju żele stymulujące łechtaczkę lub nawilżające. Ich zastosowanie w czasie masturbacji lub gry wstępnej może znacznie zwiększyć szansę wystąpienia orgazmu łechtaczkowego.

2.3. Brak orgazmu po porodzie

Brak orgazmu po porodzie to również stosunkowo powszechny problem. W zdecydowanej większości przypadków ma on swoje podłoże w psychice i wynika z nowej roli życiowej świeżo upieczonej mamy. Stawianie potrzeb dziecka na pierwszym miejscu, ciągłe zmęczenie i stres wynikający z nowej sytuacji sprawiają, że potrzeby seksualne schodzą na drugi plan. W wielu przypadkach jest to całkowicie naturalny proces, który może trwać od kilku miesięcy do nawet roku. Inną przyczyną braku orgazmu po porodzie może być długotrwałe gojenie się narządów rodnych.

3. Brak orgazmu u mężczyzn

Brak orgazmu u mężczyzn może być spowodowany różnymi czynnikami. Choć trudności z osiągnięciem orgazmu dotyczą w dużej mierze kobiet, zdarzają się również przypadki, gdy anorgazmia dotyka mężczyzn.

Często jest to wynik chwilowej niedyspozycji, związanej ze stresem lub kondycją organizmu. Jeśli jednak problem się powtarza, warto się nim zająć. Wielu mężczyzn może odbierać brak orgazmu jako zaprzeczenie ich męskości, a stąd już krótka droga do frustracji czy nawet zaburzeń depresyjnych.

Przyczyny braku orgazmu u mężczyzny możemy podzielić na fizjologiczne i te o podłożu psychologicznym. Przyczyny fizjologiczne to na przykład:

• choroby tarczycy,
• problemy neurologiczne,
• obniżenie poziomu testosteronu,
• nadużywanie alkoholu lub narkotyków,
• regularne zażywanie niektórych leków,
• przebyte operacje chirurgiczne w obszarze miednicy,
• uszkodzenie kręgosłupa,
• niektóre choroby systemu nerwowego lub urazy rdzenia kręgowego,
• wady anatomiczne w obrębie narządów płciowych.

Z kolei przyczyny braku orgazmu mające swoje źródło w psychice to między innymi:

• niska samoocena,
• nerwica,
• życie w dużym stresie, depresja i zaburzenia lękowe,
• lęk przed zapłodnieniem partnerki,
• lęk przed zarażeniem się chorobą weneryczną,
• traumatyczne przeżycia z przeszłości,
• nieuświadamiane potrzeby homoseksualne..

Zaburzenia orgazmu mogą się pojawić także w wyniku palenia papierosów i nadużywania alkoholu i innych używek. Problemy z orgazmem pojawiają się także w czasie zażywania niektórych leków.

Leczenie braku orgazmu u mężczyzn zależy oczywiście od przyczyn tej dysfunkcji. Dlatego tak ważne jest odpowiednie zidentyfikowanie czynników, które wpływają na brak szczytowania.

Z jednej strony brak orgazmu nie powinien być powodem do paniki, z drugiej jednak nie należy lekceważyć przedłużającego się problemu. Długotrwała niemożność osiągnięcia satysfakcji seksualnej może prowadzić do poważnych problemów psychicznych z depresją włącznie. Jeśli problem nie znika naturalnie, należy skonsultować się ze specjalistą.