Odejście czworonożnego przyjaciela

1. Trudna prawda

Odejściu zwierzaka bardzo często towarzyszy bolesna reakcja. Nikogo nie powinno to dziwić po wielu latach przyjaźni, przywiązania i wzajemnego oddania. Zaczynamy tęsknić za wspólnie spędzanym czasem, zabawami, spacerami, a najbardziej za tym, że mimo wszystko zawsze ktoś wiernie na nas czekał.

Nikt nie może nam zapewnić idealnej porady na pozbycie się tęsknoty za przyjacielem. Bywa, że właściciel po stracie bardzo szybko pragnie nowego zwierzaka, który będzie przypominał swojego poprzednika. Inni kategorycznie odcinają się od świata zwierząt na jakiś czas.

Każdy przeżywa to na własny sposób, jednak jak wiadomo, po prostu potrzeba na to czasu. Dla dzieci bywa to ogromny szok. Często myślą, że zniknięcie zwierzaka z ich życia to tylko chwilowy moment, jak w grze czy bajce. W takich sytuacjach trzeba pomóc stawić im czoła ze smutną rzeczywistością. W delikatny sposób wytłumaczyć stratę, przytulić i pocieszyć.

Dziecko nie będzie mogło zrozumieć, dlaczego ktoś mu bliski odchodzi na zawsze, warto więc wspierać maluchy w tym trudnym momencie. Bardzo boleśnie śmierć pupila będą przeżywać również bezdzietne małżeństwa, które często traktują ich prawie jak swoje dzieci. Zwracają swoją miłość wyłącznie w stronę zwierzęcia, które zmniejsza ich smutek i samotność.

Również osoby w podeszłym wieku są w grupie ludzi, na których mocno odbija się taka sytuacja. Dla nich pies, czy kot to pomoc w walce z osamotnieniem, uporaniem się z utratą małżonka, brakującą rodziną czy nieodwiedzającymi wnukami.

Zobacz także: Sposoby na samotność.

2. Niezastąpiony członek rodziny

Zauważalne jest więc to, że zwierzę może symbolizować dziecko, rodzeństwo, najlepszego przyjaciela lub długoterminowego towarzysza. Psy i koty żyją średnio 13 lat, to wystarczająco dużo czasu, żeby naprawdę wejść do życia właściciela i zamieszkać w jego sercu. W ten sposób stają się częścią rodziny i życia codziennego.

Śmierć czworonoga może być naprawdę traumatycznym doświadczeniem, tworzącym dużą pustkę w naszych sercach i życiu. Jako ludzie, oczekujemy, że nasze ukochane zwierzaki rozumieją nasze myśli, emocje i pomysły.

Często mówi się o tym, że widzimy siebie w naszych zwierzętach. Powszechne jest przekonanie, że właściciele wyglądają podobnie do swoich zwierząt. Nie jest to dosłowne stwierdzenie, ale raczej metafora wskazująca, że nasze zwierzęta upodobniają się do nas.

Istnieje także wiele powodów, aby przyznać, że podobnie jak ludzie, mogą się bać, nienawidzić, odczuwać przywiązanie, wstręt, tęsknotę za domem i nostalgię, jak również mogą wpadać w gniew, panikę, przejawiać skłonności do życia w społeczności i zdolności naśladowcze oraz mogą odczuwać przyjemność, smutek, radość i przygnębienie.

W roku 1988 badania wykazały, że 38 proc. ludzi bardzo często umieszcza swojego psa bardzo blisko ich najważniejszego członka rodziny. Tak więc twój poziom żalu będzie w dużej mierze zależał od ciebie, ale także wieku i osobowości zwierzaka, okoliczności odejścia czworonożnego przyjaciela, a także relacji między wami.

Często u osób, które mieszkają samotnie rozpacz może trwać dłużej. To samo odnosi się do osób niepełnosprawnych, które przez zwierzęta są wspierane w trakcie choroby czy terapii lub niewidomych dla których pies jest nie tylko towarzyszem, ale także istotnym pomocnikiem w codziennych zadaniach.

Zobacz także: Jakim zwierzęciem jesteś? 

3. Najlepszy przyjaciel

Cechy, jakie wskazują ludzie w odniesieniu do idealnego przyjaciela, bardzo często pokrywają się z tymi, które posiadają właśnie czworonożni ulubieńcy. Ludzie sugerują, że ich przyjaciel powinien: być prawdziwy, szalony, wesoły i wiarygodny, akceptujący człowieka w każdej chwili i sytuacji, szanujący drugą osobę, potrafiący wybaczać i wspierać, musi być dobrym słuchaczem, a także być niezawodnym w każdym momencie, a co najważniejsze bezwarunkowo kochać. Jak wiele jest takich ludzi, których znamy? Czy trzeba mówić coś więcej?

Wśród ludzi istnieje wiele konfliktów odnoszących się do religii , pieniędzy, polityki itp. Mogą one pomiędzy nimi stwarzać emocjonalny dystans. Ludzie i zwierzęta nie mają tego typu problemów. Zwierzęta są w 100 procentach zależne od ich ludzkiego towarzysza, ich los jest nierozerwalnie związany z losem człowieka, dlatego tak mocno i szybko wzajemnie się przywiązujemy.

Tak, oczywiście, możesz być zły na swojego psa po tym, jak zjadł twoje sznurowadła lub pozostawił „niespodziankę" na dywanie, ale te uczucia frustracji i gniewu szybko się rozproszą, gdy zwierzę patrzy na ciebie szeroko otwartymi, maślanymi i bezbronnymi oczami. Wiele osób uważa, że właśnie człowieka można ocenić, po tym jak traktuje zwierzęta.

Zobacz także: Futrzasta recepta na stres.

4. Jak sobie radzić?

Ludzie po utracie swojego ukochanego zwierzęcia przechodzą kilka etapów pogodzenia się z tą sytuacją. Podobne radzenie sobie z żalem przechodzi się w sytuacjach dotyczących ludzi. Koncepcja ta w psychologii nazywana jest modelem Kübler-Ross. Została stworzona przed dr Elisabeth Kübler-Ross i znajduje się w książce „Rozmowy o śmierci i umieraniu”.

Zapoznanie się z tą teorią jest dla człowieka bardzo ważne, gdyż dzięki temu, możemy uświadomić sobie, czym są nasze emocje, skąd się biorą, a także, że są zupełnie normalne i naturalne.

Oto 5 etapów żalu wg Elisabeth Kübler-Ross:

1. Odmowa – to normalna część procesu żałoby. Nie zaprzeczaj swojemu smutkowi. Pozwól sobie wyrazić wszystkie uczucia, które tkwią w tobie, dzięki temu poczujesz się w pewien sposób oczyszczony.

2. Złość – jej towarzyszy wiele pytań, m.in. „dlaczego?” i „jak?”. Próbujemy zrzucić całą winę na siebie, następnie się złościmy i ogarnia nas niepokój.

3. Depresja – to dla wielu ludzi najdłuższy etap. Niektórzy już na zawsze będą posiadać w sobie jakąś część smutku.

4. Akceptacja – to ostatni etap, ale akceptacja nie równa się zapomnieniu. W tym momencie wszystko powoli wraca do normalności, wspominamy i zawsze będziemy pamiętać. Jednak to już dobry czas, by rozważyć przyjęcie nowego zwierzaka.

Jeśli ty lub ktoś bliski stracił niedawno czworonożnego przyjaciela, spróbujcie zapamiętać go jak najlepiej. Trzeba zaakceptować jego odejście, jednocześnie utrzymując o nim wspomnienia, to pomoże w przezwyciężeniu smutku.

A dopóki mamy przy swoim boku pełnego życia i zdrowego zwierzaka musimy wykorzystywać wspólnie czas i cieszyć się, że mamy najwierniejszego przyjaciela na świecie.

Zobacz także: Pies najlepszym lekarzem człowieka.