Przygotuj swoje nastoletnie dziecko na pierwszą miłość

Pierwsza młodzieńcza miłość to uczucie niezwykłe. Nieznana wcześniej fascynacja drugą osobą wiąże się często z burzliwymi emocjami. Mimo świetnego dotychczas kontaktu, nasze dziecko nieoczekiwanie zaczyna mieć przed nami tajemnice, coraz więcej czasu spędza poza domem, a upomniane staje się po prostu nieznośne. Aby ten nagle otwarty przed nim etap życia nie sprawił mu zawodu, warto już wcześniej poczynić pewne kroki, by przygotować je na to silne uczucie.

1. Fizjologia młodzieńczej miłości

Zakochanie się w okresie dojrzewania jest tak naturalne, jak zaokrąglające się wtedy kształty czy pojawianie się zarostu. I tak jak one – początkowo może nieco szokować. Pierwsza miłość jest dla nastolatków niezwykle intensywna i prawdziwa, a traktowanie jej w kategoriach szczenięcego zauroczenia wywołuje całkowicie uzasadniony bunt. Okazuje się, że wszystko, co dzieje się wtedy w umyśle naszego dorastającego dziecka ma ścisły związek z fizjologią mózgu. Kora przedczołowa, a więc ta część, która odpowiada za myślenie abstrakcyjne, odczuwanie empatii, poczucia winy i rozumienie konsekwencji swoich działań, nie jest jeszcze ukształtowana tak, jak na kolejnych etapach życia.

Nastolatkowie są silni i pełni pasji, jednak brakuje im hamulców, które pojawią się nieco później. Nie znają jeszcze całej gamy uczuć, które wiążą się z miłością, wszystko jest dla nich czarno-białe. Mogą po prostu kochać lub nie lubić, chcą mieć wszystko alb nic. Dlatego tak ważna jest rola rodziców, którzy w delikatny sposób muszą uświadomić im pewne niuanse, o których ich pociechy nie mają jeszcze pojęcia.

2. Wskazówki dla rodziców

Odpowiednio przygotowani rodzice mogą sprawić, że przeżywanie pierwszego intensywnego romansu będzie łatwiejsze dla zarówno dla pociechy, jak i dla nich samych. Po pierwsze, nie mogą zapominać o odpowiednim celebrowaniu doświadczenia zakochania. Nasze dziecko musi wiedzieć, że to, co aktualnie przeżywa, jest dla nas naprawdę ważne i nie traktujemy tego jak nic nieznaczącej błahostki.

Cenna okazuje się zwykła rozmowa na temat własnej przygody miłosnej. Podzielenie się wspomnieniami sprawi, że dziecko popatrzy na nas nieco bardziej przychylnym okiem, poczuje, że rozmawia z kimś, kto, być może, naprawdę je rozumie. Warto wówczas odpowiedzieć o roli, jaką uczucie to odegrało w naszym życiu, ale i o tym, co sądzimy o rozpadzie takiego związku. Można jednocześnie wspomnieć o zasadach regulujących tego typu relację, zwłaszcza jego cielesny aspekt. Nastolatek musi ponadto wiedzieć, że uczucie to nie zwalnia go z wywiązywania się z dotychczasowych obowiązków. Powinien mieć świadomość tego, że teraz odpowiedzialny jest nie tylko za siebie, ale i za drugą osobę.

Niezwykle ważny jest także sposób zachowania rodziców, kiedy dojdzie do rozstania. Nie wolno nam bagatelizować bólu, jaki przeżywa nasze dziecko. To, co odczuwa zraniony młody człowiek jest bardzo realne, a niekontrolowane – może prowadzić nawet do depresji.

Wspomnienie pierwszej miłości towarzyszy nam przez całe życie. To silne, świeże uczycie wywraca naszą codzienność do góry nogami. Wyznacza ono czas szeregu pierwszych razów – pierwszego pocałunku, pierwszej tęsknoty, pierwszego rozczarowania. Zadbajmy o to, by nasze dziecko nie zostało wtedy zranione i upokorzone, gdyż może to zaważyć na całym jego przyszłym życiu.