Transseksualizm - czym jest, objawy, transseksualizm a transwestytyzm

Transseksualizm określa zaburzenia identyfikacji płciowej, których podstawą jest niezgodność między psychicznym odczuciem płci, a biologiczną budową ciała. Transseksualista nie akceptuje własnego ciała i wie, że lepiej czułby się mając przeciwną płeć do obecnej. Często transseksualizm określany jest jako zespół psychicznej dezaprobaty płci. Dostępnym leczeniem jest operacja zmiany płci, niestety jest to długotrwały i kosztowny proces.

1. Czym jest transseksualizm?

Transseksualizm to zaburzenie, które polega na niezgodności między psychicznym poczuciem płci, a budową ciała. Transseksualista stale czuje się źle z posiadanymi cechami płciowymi, uznaje je za nieodpowiednie i chce je zamienić na cechy płci przeciwnej.

2. Objawy transseksualizmu

Transseksualizm cechuje się trwałym dyskomfortem psychicznym z powodu posiadanych cech płciowych, odczuwanych jako nieodpowiednie i ograniczające normalne funkcjonowanie, a także stałym i zdecydowanym dążeniem do zmiany własnego wizerunku zewnętrznego oraz w efekcie końcowym - do zmiany płci.

Uwarunkowane jest to faktem, że osoba w pełni transseksualna ma ugruntowany światopogląd odpowiadający odmiennej płci i chce eksponować go otoczeniu. Ona czuje, reaguje, myśli i zachowuje się jak osoba płci przeciwnej.

Uświadomienie sobie swojej orientacji płciowej powoduje u niej szereg działań, mających na celu przywrócenie równowagi biologiczno-psychicznej, np. podkreślanie makijażem rysów twarzy, charakterystycznych dla płci przeciwnej, ubieranie się i zachowywanie adekwatne dla płci przeciwnej, używanie imienia typowego dla płci przeciwnej, a nawet używanie odpowiednich form gramatycznych.

Stan dezaprobaty własnej cielesności u transseksualistów jest odczuwany już od wczesnych lat dziecięcych. Początkowo nie jest on w pełni uświadomiony, za to z czasem zaczyna być świadomie podkreślany.

Należy zauważyć, że transseksualista, uwypuklając pewne cechy, zaczyna inne negować. Zupełnie odrzuca swoje biologiczne przeznaczenie, zaczyna też czuć wstręt do własnych narządów płciowych, co niejednokrotnie kończy się próbami samookaleczenia.

Płeć biologiczna jest przeszkodą do normalności - stara się więc podjąć kroki, żeby zmiana płci odbyła się jak najszybciej. Dochodzi do tego orientacja seksualna – osoba transseksualna najczęściej odczuwa pożądanie do własnej biologicznej płci, dlatego korekcja płci jest niezbędna do zaspokajania także potrzeb seksualnych.

Transseksualizm jest poważnym w skutkach konfliktem psychicznym, prowadzącym nawet do wielu dramatycznych sytuacji. Niemożność odnalezienia się w życiu z powodu własnego ciała, poczucie niebycia sobą, brak spełnienia seksualnego - stają się przyczyną wielu stanów depresyjnych, samookaleczeń oraz myśli samobójczych.

Zmiana płci wydaje się dla osób transseksualnych jedynym rozwiązaniem, który często ze względów medyczno-prawnych czy rodzinno-finansowych nie dochodzi do skutku.

3. Kogo najczęściej dotyczy transseksualizm?

Transseksualizm w większości przypadków dotyczy mężczyzn. Statystyki światowe przedstawiają, że 3 razy częściej występuje on u osób genetycznie płci męskiej. Dla porównania, całkiem odmienne dane: w Polsce i w krajach Europy Środkowo-Wschodniej obserwuje się ok. 6-krotną przewagę kobiet obarczonych transseksualizmem.

4. Czym różni się transseksualizm od transwestytyzmu?

Transwestyci upodabniają się do przeciwnej płci z ciekawości lub mają fetysz, umożliwiający osiągnięcie satysfakcji seksualnej po założeniu ubrań płci przeciwnej. Po zaspokojeniu swoich erotycznych pragnień wstydzą się swoich słabości.

Natomiast transseksualiści źle czują się w swojej obecnej płci i pragną jej zmiany, bez względu na to w co są ubrani i ile mają lat. Nie są w stanie zaakceptować swojego wyglądu, ich sposób myślenia i prywatne odczucia są niezgodne z ich biologiczną płcią.