10 sposobów na zmotywowanie dziecka do nauki

Konsekwencja jest czymś niezbędnym, by nasze oczekiwania stały się dla dzieci klarowne. Gdy to zrozumieją, nie będą działać na „chybił trafił”. Dodatkowo nagroda otrzymana po wykonaniu zadania – dokładnie w tej kolejności – pozwala na zbudowanie odpowiedniego skojarzenia, iż była ona wynikiem określonego działania. Jeśli mówisz dziecku, że to, czy wyjdzie na dwór zależy od tego, czy odrobi lekcje, lub że w momencie, kiedy ono nauczy się określonej czynności, będziecie mogli wybrać film, by wspólnie go obejrzeć, uczy się ono, że to jego działanie determinuje wystąpienie przyjemnego finału. Warunkiem skuteczności jest tu w ostateczności konsekwencja.

Jeśli dziecko ma trudności w nauce, rodzic ma obowiązek zrobić rozpoznanie i wprowadzić zasady oraz zmiany, które nie godząc w dziecko, pozwolą mu na podniesienie wyników szkolnych. Chodzi tu o zrozumienie jego potrzeb i trudności. Być może powodem jest zła organizacja czasu lub hałas, który dziecko rozprasza. Pomocna może się okazać rozmowa z nauczycielem, który prawdopodobnie ma swoje własne spostrzeżenia. Czasami to wystarczy. Niekiedy są to jednak kwestie, w których zainterweniować powinien specjalista. Nadrzędnym celem zawsze jest dobro dziecka, które nie powinno zostać pozostawione samo sobie. Rodzic powinien upewnić się, że jego pociecha zabiera ze sobą do szkoły wszystko, co konieczne i czy odrobiła lekcje.

Czasami brak dobrych wyników w nauce traktujemy jako naturalną konsekwencję lenistwa. Są jednak sytuacje, kiedy środowisko, w którym się dziecko znajduje utrudnia mu osiągnięcie tego celu. Nawet jeśli rodzice są wzorowi, problemem może być konkretny nauczyciel lub rówieśnicy. Złe relacje z innymi mogą odbijać się w niechęci do uczestnictwa w lekcjach oraz nauki w ogóle. To również czas na działanie rodzica, by zapewnić mu ku temu godne warunki. Nie ignoruj, kiedy dziecko sygnalizuje ci problem.

Miejsce nauki powinno być odpowiednio do tego przystosowane. Ważne jest zapewnienie dziecku odpowiedniego oświetlenia, warunków do czytania, pisania i wykonywania innych szkolnych zadań. Wszelkie hałasy mogą rozpraszać uwagę i odciągać od bieżących czynności. Kluczowe jest również słowo „znajdźcie”. Buduje to wzajemne relacje i zaufanie pomiędzy rodzicami a ich pociechami.

Zarządzanie czasem to podstawa i dziecko może to robić, nawet jeśli nie umie jeszcze tego nazwać w tak bardzo profesjonalny sposób. Planujcie wspólnie harmonogram dnia i trzymajcie się go. Buduje to dobry nawyk na przyszłość.

Rodzic powinien być kochający, troskliwy, wyrozumiały i pomocny. Niemniej jednak stawianie wymagań również służy dobru dziecka. Pamiętaj, że jest ono twoim odbiciem, ale musi nauczyć się również samodzielności.

Jeśli dziecko do tej pory było otwarte i chętne do nauki, a sytuacja nagle się zmieniła, sygnał jest wyraźny. Warto rozpocząć od szczerej rozmowy, wspartej rzeczywistą chęcią pomocy w nauce. Niekiedy zdolne dzieci otrzymują zbyt wiele zadań i to je przytłacza.

Zamiast zamartwiać się, że lenistwo dziecka i brak chęci do nauki mogą nieść dla niego zgubny skutek na rynku pracy, skup się na tym, co rzeczywiście możesz zrobić. Nikt nie jest w stanie przewidzieć wszystkiego ze stuprocentową pewnością. Energię, którą włożylibyśmy w dramatyzowanie, lepiej spożytkować na poszukiwanie realnych rozwiązań i działanie. Właśnie to może pomóc dziecku, a tego powinni chcieć rodzice.

Życie to nie tylko nauka, ale również relacje z rodziną, rówieśnikami i innymi napotykanymi osobami. Zachowanie odpowiedniej równowagi pomiędzy wszystkimi jego sferami pozwala na osiągnięcie rzeczywistej satysfakcji. Tego również dzieci uczą się od rodziców.