Inicjacja seksualna

Inicjacja seksualna jest najczęściej głębokim i mocnym przeżyciem, które może mieć wpływ na rozwój seksualny partnerów i istniejącej między nimi relacji. Pierwszy stosunek płciowy bywa stresujący i ekscytujący zarazem, zarówno dla kobiety, jak i mężczyzny. Decyzja o rozpoczęciu życia seksualnego powinna być świadoma i niewymuszona. Podjęta pod presją, szybko i bez poczucia bezpieczeństwa i miłości może skutkować uczuciem żalu, bólu, wykorzystania i niechęcią do podejmowania aktów seksualnych w późniejszym życiu.

1. Seks w młodym wieku

Młodzi ludzie decydują się na seks, ponieważ czują chęć przeciwstawienia się rodzicom, ich zakazom i nakazom, chęć zakosztowania „zakazanego owocu”, udowodnienie innym swojej „dojrzałości” – nieprzemyślane zainicjowanie życia seksualnego jest często szczególnym przejawem manifestowania własnej autonomii. Wiele dziewczyn podejmuje współżycie ze złości na rodziców. Inne powody podjęcia współżycia w młodym wieku to:

• presja otoczenia, chwalenie się znajomych o swoich doświadczeniach seksualnych – coraz więcej młodych ludzi chce rozpocząć życie seksualne jak najwcześniej. Presja otoczenia jest duża, prowadzi jednak najczęściej do pochopnych rozwiązań. Nierzadko dochodzi do odbycia stosunku płciowego z przypadkowo poznanym partnerem. Często po takim pierwszym razie pozostaje uczucie niesmaku, zawodu i rozczarowania. Nieraz także uraz na całe życie. Gorzej, gdy z przygodnym partnerem dziewczyna zajdzie w ciążę lub zarazi się chorobą weneryczną;
• naciski ze strony partnera – częściej zdarza się, że to mężczyzna w związku bardziej dąży do zbliżenia niż kobieta. We wczesnym okresie dojrzałości płciowej duże znaczenie ma fakt, że u chłopców wzrasta poziom testosteronu, a u dziewczyn – nieco później – testosteronu i estrogenów, które odpowiadają za popęd płciowy. Nierzadko jedynym powodem inicjacji seksualnej młodych chłopców jest potrzeba czerpania przyjemności erotycznej. Zakochana dziewczyna decyduje się na swój pierwszy raz, mimo że nie dojrzała jeszcze do zbliżenia. Powodem może być chęć udowodnienia miłości ukochanemu, próba zatrzymania go przy sobie, lęk przed szantażem czy groźba zerwania;
• udowodnienie sobie wzajemnego oddania i miłości – inicjacja seksualna partnerów może następować powoli i przemyślanie. Dobrze, kiedy partner nie dąży na siłę do odbycia stosunku, a akt seksualny traktuje jako dowód oddania i fizycznego, i duchowego. Kiedy dziewczyna widzi, że jej partner jest gotów na nią poczekać, wie, że może na nim polegać, ufa mu. Czas wzajemnego poznawania siebie może wiązać się też z odkrywaniem przez partnerów sekretów swoich ciał i seksualności. Wzajemne pieszczoty, petting może pomóc odkryć tajemnice seksu i być dobrym początkiem do podjęcia inicjacji seksualnej.

2. Czynniki wpływające na przebieg inicjacji seksualnej

• istnienie uczucia miłości, przyjaźni, bezpieczeństwa i zaufania. Stwarza to dogodne warunki do prawidłowego aktu płciowego, sprzyja odpowiedniemu nastrojowi podczas stosunku, ułatwia partnerce wydzielanie śluzu w narządach płciowych i pełne rozbudzenie seksualne uwieńczone orgazmem;
• partner i jego zachowanie. Jeżeli mężczyzna nie darzy kobiety uczuciem, nie posiada wiedzy seksualnej, u partnerki może nie pojawić się zadowolenie seksualne. Nierozbudzona wyniesie z pierwszego razu uczucie przykrości, upokorzenia, wstydu i żalu, które są później przyczyną negatywnego stosunku do seksu;
• sytuacja, w której dochodzi do intymnego zbliżenia. Ważne, aby miejsce było bezpieczne i intymne, a pierwszy raz odbywał się spokojnie i bez pośpiechu.

Dobrze, jeśli para przed rozpoczęciem życia seksualnego spotka się z ginekologiem. Lekarz poinformuje o zagrożeniach, wiążących się z rozpoczęciem życia płciowego, m.in. o chorobach przenoszonych drogą płciową, niechcianej ciąży i sposobach jej unikania. Pomoże też dobrać odpowiednią metodę antykoncepcji.

3. Przygotowanie do życia seksualnego

Chęć współżycia nie pojawia się wraz z owłosieniem łonowym czy zawarciem związku małżeńskiego. Jest to długotrwały proces, który wymaga wysiłku, myślenia i samoświadomości. Do dojrzałości seksualnej dochodzi się etapami. Dużą rolę w jej nabywaniu odgrywają doświadczenia seksualne i wychowanie w rodzinie. Przy okazji doświadczeń i drobnych flirtów dziewczyna stopniowo odkrywa swoje ciało, seksowność, moc uwodzenia i w końcu, zakochana, ulega partnerowi, który jej pożąda. Wtedy ma największe szanse na to, aby z seksu czerpać poczucie spełnienia i zadowolenia.

4. Pierwszy raz u dziewczyny

Przebieg pierwszego stosunku płciowego u kobiety zależy od:

• uczuć, jakimi darzy partnera,
• uczuć towarzyszących, np. lęku przed niechcianą ciążą,
• stopnia rozwoju seksualnego i istnienia potrzeby seksualnej,
• sytuacji, w której odbywa się zbliżenie,
• wiedzy o życiu seksualnym,
• uczuć, kultury i doświadczenia partnera seksualnego,
• poczucia wartości i obrazu własnej osoby.

5. Co nie sprzyja inicjacji seksualnej?

Nadmierna obawa, wstyd i lęk przed utratą dziewictwa mogą hamować możliwość osiągnięcia przez kobietę satysfakcji seksualnej. Czasem doprowadzają do tego, że nawet stosunek płciowy nie wywołujący żadnego fizycznego dyskomfortu staje się silnym wstrząsem.

Lęk przed bólem związanym z defloracją błony dziewiczej może również osłabiać sprawność seksualną kobiety. W nielicznych przypadkach błona dziewicza jest nieco grubsza niż zwykle. Jej przebicie rzadko sprawia ból.

Obawa przed ciążą, chorobami wenerycznymi i AIDS może być poważną przeszkodą w satysfakcjonującej inicjacji seksualnej.

Pośpiech może mieć negatywny wpływ na zbliżenie. Może być on spowodowany przez partnera, który dąży do szybkiego osiągnięcia orgazmu lub towarzyszyć sytuacji (odbywanie stosunku w zagrożeniu, że może pojawić się ktoś postronny).

Z badań wynika, że istnieje zależność między pierwszymi doświadczeniami a późniejszym funkcjonowaniem seksualnym. Stosunek, szczególnie ten pierwszy, nie zawsze kończy się u kobiet przeżyciem orgazmu. W odróżnieniu od mężczyzn, niekiedy muszą się one uczyć przeżywania i odczuwania rozkoszy, która może nie pojawić się od razu.