Leczenie hipnozą

Myśląc o hipnozie, często mamy przed oczami obraz hipnotyzera-maga, który w cudowny niemal sposób dokonuje przedziwnych rzeczy i manipuluje zachowaniem ludzi. Nic bardziej mylnego. Hipnoza to odmienny stan świadomości, w który osoba wchodzi bez jakiejkolwiek ingerencji fizycznej czy przyjmowania substancji. To szczególny stan relaksacji i podatności na sugestie wypowiadane przez inną osobę lub samego zainteresowanego w przypadku autohipnozy.

Hipnoza to rodzaj komunikacji zarówno werbalnej, jak i niewerbalnej, która przyczynia się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Hipnoza i autohipnoza pozwalają uskutecznić pracę terapeutyczną także poprzez wzmocnienie w pacjentach samooceny, samowystarczalności i pewności siebie. Terapia hipnozą polega na łączeniu odprężenia z głęboką koncentracją, która sprzyja zaakceptowaniu pozytywnych sugestii wypowiadanych przez terapeutę. Afirmacje lokują się w podświadomości i mogą doprowadzić do zmian obserwowanych jako poprawa stanu zdrowia czy samopoczucia. Hipnoterapeuta musi jednak na początku zadbać o dobry kontakt, zebrać informacje o pacjencie i postawić diagnozę.

Hipnoza terapeutyczna osiąga zwykle lekki lub średni stopień głębokości, zbliżony do stanu czuwania. Osoba zahipnotyzowana zachowuje samokontrolę. Świadomość i wspomnienia z transu decydują o skuteczności leczenia, gdyż chodzi o przepracowanie i wgląd w wyparte treści psychiczne z własnej biografii. Na bazie tej introspekcji możliwa jest potem samodzielna autohipnoza pacjenta.

• Hipnoidalny – uczucie letargu ciała, senność, tendencja do błądzenia myśli, odprężenie, ociężałość mięśni.
• Lekka hipnoza – koncentracja umysłu na sugestii, usztywnione ramiona, oczy wywrócone, reakcja mięśni na sugestie.
• Średnia hipnoza – głębokie odprężenie, człowiek mówi i porusza się tylko pod wpływem sugestii.
• Głęboka hipnoza – możliwa częściowa amnezja po przebudzeniu, skuteczna sugestia pohipnotyczna, możliwe zasugerowanie niewrażliwości na ból.
• Somnambulizm – możliwa całkowita amnezja oraz całkowite znieczulenie, pozytywne halucynacje, regresja do dzieciństwa oraz progresja do przyszłych zdarzeń.
• Głęboki somnambulizm – zdolność pacjenta do negatywnej halucynacji, czyli usunięcia utrwalonej informacji, sugestie pohipnotyczne wypełniane jak polecenia.

W trzech pierwszych stanach hipnozy ludzie często wątpią, czy zostali zahipnotyzowani i pamiętają wszystko z transu hipnotycznego, ale już na tym etapie można prowadzić skuteczną terapię, np. niwelować nawyki, jak palenie, objadanie się czy bezsenność.

Specjaliści znający doskonale zjawisko hipnozy potrafią wykorzystać je dla dobra pacjenta. Leczenie hipnozą można zastosować w przypadku wielu problemów zarówno w terapii indywidualnej, małżeńskiej, grupowej, jak i rodzinnej. Hipnoterapia (terapia hipnozą) znajduje zastosowanie:

• medyczne – do kontroli bólu, regeneracji sił, leczenia astmy, alergii, zaburzeń gastrycznych, laryngologicznych, schorzeń skórnych, wzmocnienia immunologii, w dziedzinie ginekologii i położnictwa, w chirurgii (np. znieczulanie, przygotowywanie do zabiegów chirurgicznych), w walce z chorobami przewlekłymi, po chemioterapii;
• w stomatologii – znieczulanie, zmniejszanie lęku przed zabiegiem;
• w psychiatrii – w walce z depresją, zaburzeniami zachowania, nerwicą (lęk, reakcja na stres, natręctwa, fobie, neurastenia, choroby psychosomatyczne), zaburzeniami nawyków i popędów, uzależnieniem (alkoholizm, nikotynizm, narkomania), w przypadku zaburzeń odżywiania się (anoreksja, bulimia), dysfunkcji seksualnych, zaburzeń snu, problemów z poczuciem własnej wartości, w walce z otyłością jako metoda odchudzania;
• w pracy z dziećmi – do kontroli bólu, w walce z lękami, fobią szkolną, reakcjami psychosomatycznymi, zaburzeniami zachowania i emocji (moczenie mimowolne, obgryzanie paznokci, jąkanie, ssanie kciuka), tikami, zaburzeniami hiperkinetycznymi, w przypadku chorób nowotworowych i zaburzeń koncentracji uwagi.

Hipnoza terapeutyczna, czyli efektywna hipnoterapia i psychoterapia, pomaga ludziom przezwyciężyć niejeden problem. Każdy trans hipnotyczny jest inny, co wynika z indywidualizacji podejścia hipnoterapeuty do jednostki i jej trudności.