Zaprzeczenie ojcostwa
Zaprzeczenie ojcostwa jest ściśle regulowane przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i polega na wykazaniu, że osoba prawnie uznawana za ojca dziecka w rzeczywistości nim nie jest. W pewnych sytuacjach prawo może wskazać poprzez domniemania osoby, które są uznawane za prawnych rodziców.
1. Zaprzeczenie ojcostwa a prawo
W prawie polskim obowiązuje zasada dobra dziecka jako nadrzędna. Ustalenie, które osoby są prawnymi rodzicami dziecka wiąże się z uzyskaniem pomocy życiowej. Właśnie z tego powodu wprowadzono dość krótkie terminy, w których można wystąpić z pozwem o zaprzeczenie ojcostwa. Terminy, w których można żądać zaprzeczenia ojcostwa:
- Matka ma prawo wytoczyć pozew o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu 6 miesięcy od urodzenia dziecka.
- Mężczyzna może wytoczyć pozew w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym się dowiedział o narodzinach dziecka.
- Dziecko może wytoczyć powództwo po skończeniu 18 lat do ukończenia 21 roku życia.
Prokurator może wystąpić z odpowiednim powództwem w każdym czasie.
Sprawy o zaprzeczenie ojcostwa prowadzone są w sądach rejonowych. W trakcie sprawy trzeba udowodnić, że prawny ojciec dziecka nie jest ojcem biologicznym. Do udowodnienia służą takie środki dozwolone: własne wyjaśnienia, zeznania światków, dowody z dokumentów oraz opinie biegłych (w tym test DNA). Ten, kto wnosi o przeprowadzenie dowodu ponosi jego koszty.
2. Pozew o zaprzeczenie ojcostwa
Prokurator ma prawo wszcząć postępowanie na wniosek osoby zainteresowanej, należy jedynie skierować odpowiednie pismo do prokuratury rejonowej. Ostateczną decyzję o wniesieniu powództwa podejmuje prokurator. Jego decyzja jest niezaskarżalna, ale może być zmieniona. Prokurator kieruje się głównie ochroną dobra dziecka. Jego zadaniem nie jest zatem wyjaśnienie faktycznego ojcostwa. Trzeba wiedzieć, że kwestia ta nie jest ściśle regulowana przez prawo i raczej zależy od indywidualnej oceny sprawy i okoliczności.
Pozew należy opłacić przed wniesieniem – opłata wynosi 200 zł. Dodatkowe koszty mogą powstać w toku postępowania. W przypadku, gdy strony wnoszącej pozew nie stać na koszty postępowania, należy złożyć odpowiedni formularz dokumentujący sytuację majątkową, który zwolni z kosztów.