Dyskryminacja - Kodeks pracy a dyskryminacja, przeciwdziałanie dyskryminacji w pracy
Dyskryminacja w miejscu pracy to coraz bardziej powszechne zjawisko. Doświadczają jej nie tylko kobiety, ale i mniejszości etniczne oraz osoby homoseksualne. Dyskryminacja kobiet i mężczyzn objawia się na wiele sposobów, a jej ofiary często nie zdają sobie sprawy, że są niewłaściwie traktowane.
1. Kodeks pracy a dyskryminacja
Dlatego też warto wiedzieć, na co należy zwrócić uwagę i jak zachować się w obliczu dyskryminacji. Jeśli czujesz, że twoi współpracownicy swoimi komentarzami lub działaniami obrażają cię, nie czekaj biernie, aż zmienią obiekt docinków.
Każdy pracownik ma prawo do równego traktowania. Według kodeksu pracy, dyskryminacja, np. podczas rekrutacji, przydzielania obowiązków lub zakończenia współpracy, jest niedopuszczalna. W praktyce zdarza się jednak bardzo często. Dyskryminacja kobiet w pracy ma wiele form – najbardziej skrajną formą jest molestowanie seksualne albo zjawisko szklanego sufitu.
Dyskryminacja ze względu na płeć manifestuje się najczęściej tym, że panie zarabiają mniej niż mężczyźni i trudniej jest im awansować. Niestety, mimo iż dyskryminacja kobiet jest zabroniona, pracownice często są traktowane gorzej niż ich koledzy.
Odmianą dyskryminacji ze względu na wiek pracowników jest tzw. ageizm (ang. age – wiek). Na ageizm narażone są zarówno osoby starsze – postrzegane jako nieobeznane w nowych technologiach czy nieznające się na obsłudze komputera oraz osoby młode, dopiero po studiach – uważane za dobrze wykształcone i wyposażone w bogatą wiedzę teoretyczną, ale bez zaplecza w postaci doświadczenia zawodowego.
2. Przeciwdziałanie dyskryminacji w pracy
Jeżeli spotkała Cię dyskryminacja zawodowa, zastosuj się do poniższych wskazówek:
- Zapoznaj się z procedurami dotyczącymi dyskryminacji, które obowiązują w twojej firmie. Dowiedz się, komu powinieneś zgłosić swój problem.
- Nie zwlekaj z poinformowaniem swojego zwierzchnika o zaistniałej sytuacji. Dyskryminacja kobiet, osób homoseksualnych, wyznawców innych religii i mniejszości etnicznych nie powinna być tematem tabu.
- Notuj każdy incydent, jego datę oraz świadków. Jeśli sprawa trafi do sądu, będziesz mógł podeprzeć się swoimi notatkami. Pamiętaj, że dyskryminacja nie musi być słowna, nawet powieszenie w pobliżu twojego miejsca pracy zdjęcia obrażającego twoją religię lub orientację, może zostać uznane za przejaw dyskryminacji. Podobnie dyskryminacja rasowa nie musi być manifestowana wprost.
- Zachowaj spokój i konsekwentnie zgłaszaj przełożonym informacje o kolejnych aktach dyskryminacji. Jeśli pracodawca zignoruje problem, rozważ wejście na drogę sądową.
Każdy pracownik ma prawo do szacunku i poszanowania jego praw. Dyskryminacja jest nielegalna i nie warto przymykać na nią oka. Jeśli czujesz się traktowany gorzej niż współpracownicy, nie wahaj się i podziel się tym ze swoim zwierzchnikiem.
Pamiętaj, że niektóre przejawy dyskryminacji nie muszą być wyrażane wprost poprzez agresję czy mobbing, a kamuflować się w zawoalowanej formie, np. poprzez nieasertywne zachowanie współpracowników, manipulację, donosicielstwo, chorą rywalizację, dehumanizację czy nieracjonalny podział obowiązków zawodowych (nadmiar pracy).