Chorobliwa zazdrość

Zazdrość bardzo często towarzyszy miłości. Mówi się nawet, że nie ma miłości bez zazdrości. Uczucie zazdrości jest naturalne i pojawia się, gdy zaczynamy przypuszczać, że możemy stracić bliską nam osobę. Warto nauczyć się panować nad zazdrością, wtedy będzie ona mniej groźna ani nie wpłynie destrukcyjnie na nasz związek. Jeśli natomiast pozwolimy rozwinąć się temu uczuciu, musimy wziąć pod uwagę konsekwencje, jakimi mogą być agresja w małżeństwie czy brak zaufania. Jakie są przyczyny zazdrości i jak sobie z nią poradzić? Co robić, gdy do naszego związku wkrada się chorobliwa zazdrość?

1. Przyczyny i objawy chorobliwej zazdrości

Według statystyk, około 20% morderstw popełnianych jest z zazdrości. Zazdrość patologiczna pojawia się, gdy partner planuje zemstę. Najczęściej występuje zazdrość chorobliwa. Przede wszystkim uczucie to może pojawiać się, gdy pierwsza miłość, jaką przeżywamy w swoim życiu, okazała się nieszczęśliwa. Ktoś czuje się odrzucony, a w jego psychice pozostaje uraz i lęk przed ponownym odtrąceniem. Chorobliwa zazdrość dotyczy przede wszystkim osób o niskim poczuciu własnej wartości i niskiej samoocenie.

To silne uczucie objawia się lękiem, że możemy stracić naszego partnera w każdej sytuacji, gdy jest w pracy, na zakupach, w kinie. Wszędzie, w każdym miejscu publicznym, może spotkać kogoś interesującego i ta znajomość może okazać się zagrożeniem dla naszego związku. Taka obawa powoduje wprowadzenie pewnych zakazów. Zabraniamy naszemu partnerowi wychodzenia, np. z kolegami do klubu itd. Gdy druga osoba nie chce ustąpić, zaczynamy ją kontrolować, obserwować i śledzić. Niestety pogarszamy sytuację, ponieważ reakcje tego typu nie pozwalają na zdobycie zaufania do partnera.

2. Leczenie chorobliwej zazdrości

Zobacz film: "Czy zazdrość jest potrzebna w związku? [Studio Kafe]"

Gdy pojawi się chorobliwa zazdrość o partnera, pomóc może tylko chęć walki z tym uczuciem. Oczywiście walczyć powinien ten, kto jest zazdrosny (zazdrosny mężczyzna lub zazdrosna kobieta).

• Unikanie awantur – trzeba ciągle zaskakiwać swojego partnera, sprawiać mu przyjemność.
• Uważna obserwacja – gdy partner przestaje okazywać nam swoje zainteresowanie, to trzeba rozpoznać przyczynę. Może się okazać, że dzieje się tak z powodu spadku atrakcyjności lub braku sukcesów zawodowych.
• Obiekt zazdrości – osoba odczuwająca chorobliwą zazdrość powinna uświadomić sobie, o co jest najbardziej zazdrosna. Być może nie chodzi o zachowanie partnera, ale o zachowania osób, o które jesteśmy zazdrośni. Jeśli ustalimy przyczynę zazdrości, nabierzemy dystansu do własnych uczuć.
• Powody do zazdrości – jeśli zauważymy, że nasz partner daje nam konkretne powody do niepokoju, np. flirtuje z innymi, większość wolnego czasu spędza poza domem, to należy otwarcie z nim porozmawiać. Trzeba pamiętać, aby rozmowa była spokojna, nie można się awanturować, oskarżać czy upokarzać. Należy uświadomić partnera, że to bardzo niszczy wzajemne zaufanie i źle się z tym czujemy.
• Podniesienie własnego poczucia wartości – warto przypominać sobie o swoich sukcesach i zaletach.

Chorobliwa zazdrość w związku bywa destrukcyjna zarówno dla pojedynczych partnerów, jak i ich relacji. Zazdrośnik „zżera się” od środka, nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami, a jego reakcje i wybuchy gniewu są bezpodstawne. Druga osoba w związku może mieć dość niczym nieuzasadnionych awantur z powodu zazdrości partnera, może czuć się w związku przytłamszona i ograniczana. Z tego powodu w związkach dochodzi do kłótni i nieporozumień. Jeśli nie pomaga samodzielna walka z zazdrością, warto udać się po poradę do psychoterapeuty.