Oziębłość płciowa - przyczyny i leczenie
Problemy z seksem mogą być przyczyną wielu nieporozumień w związkach damsko-męskich. Brak ochoty na seks to stan, który może przydarzyć się każdemu, jednak permanentna oziębłość seksualna jest stanem, z którym należy walczyć. Dotyka ona najczęściej kobiet, które z różnych powodów, somatycznych i psychicznych, nie mają ochoty na współżycie seksualne. Szybkie tempo życia, ciągły stres i nawarstwianie się obowiązków w pracy i w domu powodują, że impotencja u kobiet staje się coraz bardziej powszechnym problemem.
1. Przyczyny oziębłości płciowej
Oziębłość seksualna, zwana hipolibidemią, ma bardzo złożone czynniki. Może wynikać zarówno z przyczyn psychogennych, jak i somatycznych. Problemy z seksem na tle somatycznym wynikają z:
- depresji i życia w ciągłym stresie;
- stosowania leków hormonalnych, np. antykoncepcji hormonalnej;
- stosowania hormonalnej terapii zastępczej (HTZ);
- chorób psychicznych, naczyniowych i metabolicznych;
- niskiego poziomu cholesterolu];
- niskiego poziomu glukozy we krwi;
- stosowania używek: alkoholu, nikotyny, narkotyków;
- chorób pochwy;
- endometriozy;
- stwardnienia rozsianego,
- chorób tarczycy;
- chorób zakaźnych (HBV], HCV, HIV);
- zakrzepicy naczyń krwionośnych w obrębie miednicy.
Przyczyny somatyczne to tylko jeden typ zaburzeń, które przekładają się na oziębłość płciową u kobiet. Inną ważną grupą są czynniki psychogenne, które powodują swoistą blokadę, uniemożliwiającą kontakty seksualne i odczuwanie przyjemności. Należą do nich:
- brak uczuć i monotonia życia seksualnego;
- brak fantazji seksualnych;
- mechaniczne zaspokajanie potrzeb cielesnych;
- depresja, psychozy i zaburzenia nerwicowe;
- dewiacje seksualne;
- trauma z dzieciństwa lub wieku młodzieńczego – molestowanie, gwałty, kazirodztwo.
2. Leczenie oziębłości płciowej
Walka z oziębłością seksualną zasadza się przede wszystkim na wyeliminowaniu czynnika, który powoduje zaburzenie kontaktów seksualnych. Chodzi tu np. o skuteczne leczenie chorób somatycznych, psychicznych, terapię farmakologiczną, współpracę z lekarzem, czyli informowanie go o skuteczności lub jej braku w danej formie leczenia.
Obniżone libido można skutecznie pokonać także dzięki poradom lekarzy seksuologów i stosowaniu się do ich wskazówek, np. wielu kobietom pomaga rozmowa o ich problemach. Oziębłość seksualną wielu kobietom pomaga pokonać terapia z wykorzystaniem gadżetów erotycznych i seks-zabawek. Wprowadzają one do współżycia element fantazji i motywują partnerów do wcielania się w różne erotyczne role.
W walce z problemami seksualnymi, a szczególnie z oziębłością płciową, niezbędna może się okazać także farmakologia. Mogą to być specjalne preparaty przepisane przez lekarzy, w celu pokonania schorzenia somatycznego, ale także ogólne preparaty wzmacniające witalność i dobre samopoczucie lub afrodyzjaki, zwiększające popęd seksualny.
Problemy z seksem może pomóc pokonać profesjonalna terapia przeznaczona dla obojga partnerów. Jej celem jest szeroka edukacja z zakresu sztuki komunikowania się w sprawach seksualnych. Zainteresowani terapią przechodzą „szkolenie” z zakresu anatomii i fizjologii narządów płciowych oraz poznają reakcje płciowe. Taka terapia składa się zazwyczaj z kilku etapów, których ostatecznym celem jest wzajemne zbliżenie uczuciowe i cielesne partnerów.
Para, która ma problemy z seksem musi uświadomić sobie ponadto, ze spełnienie erotyczne nie zawsze musi się wiązać z orgazmem, gdyż istotny jest sam kontakt cielesny, bliskość, jaka powstaje między partnerami. Taka terapia może przynieść naprawdę pozytywne skutki i przezwyciężyć nie tylko oziębłość kobiety, ale pomóc rozwiązać inne problemy, które niejednokrotnie są przyczyną dystansu partnerki.
Terapia małżeńska kieruje się na poprawę relacji w małżeństwie. Często w czasie tego rodzaju terapii, któryś z partnerów zaczyna się otwierać i ujawniać swoje dotąd skrzętnie ukrywane fantazje, pragnienia i upodobania, co niejednokrotnie bywa u niego przyczyną obniżenia popędu płciowego.
Problemy z seksem są zazwyczaj trudnościami, które można pokonać. Dlatego też, jeśli pojawią się w związku, partnerzy powinni szukać ich rozwiązania, a nie uciekać od nich.
