Medytacja buddyjska

Stres jest oczywiście nieunikniony, ale należy zadbać, aby nie dezorganizował naszego życia. Wielu terapeutów zajmujących się zagadnieniem stresu uważa, że regularna medytacja i relaks mogą mieć znaczący wpływ na zmniejszenie jego poziomu. Medytację zaleca się w celu wyciszenia i walki z plagą naszych czasów, czyli stresem, ale także, aby osiągnąć pełną kontrolę nad ciałem i umysłem oraz do rozwoju duchowego, np. poprzez zatopienie się w modlitwie. Na czym polega medytacja buddyjska? Jakie są jej korzyści? Czy medytacja łączy się jedynie z religiami Wschodu?

1. Medytacja a stres

Znaczna ilość badań wykazała, że medytacja przynosi korzyści w zakresie zdrowia psychicznego, w tym wpływa na obniżenie skłonności do depresji, zwiększenie pozytywnych emocji oraz umiejętności radzenia sobie z trudami życia. Ponadto, w Klinice Ciała i Umysłu w Harvardzie przeprowadzono badania nad medytacją jako metodą leczenia. Okazało się, że medytacja korelowała z mniejszą ilością urlopów chorobowych u osób, które chorowały na arytmię serca, nadciśnienie tętnicze, migreny czy bezsenność.

Ludzie często myślą, że medytacja to nic więcej jak tylko relaks. Medytacja jednak nie polega tylko na odprężeniu (zaprzestaniu niepotrzebnego wysiłku), ale promuje uwagę, która pomaga w walce ze stresem oraz uruchamia pomocne wzorce myślenia. Ponadto jest głęboko osobistym i duchowym doświadczeniem. Cały ten proces wiąże się z trzema etapami - koncentracji, medytacji i oświecenia lub absorpcji. Niektórzy twierdzą, że dzięki medytacji można oczyścić umysł z niepotrzebnych i szkodliwych myśli.

2. W jakim celu praktykuje się medytację?

Ludzkość coraz częściej używa różnych technik medytacyjnych w celu radzenia sobie ze stresem. Nie mogąc zlokalizować stabilności w świecie zewnętrznym, ludzie kierują wzrok do wewnątrz w dążeniu ku osiągnięciu spokoju umysłu. Współcześni psychoterapeuci zaczęli odkrywać różne korzyści terapeutyczne praktyk medytacyjnych. Stan odprężenia i odmiennego stanu świadomości wywołany przez medytację jest szczególnie skuteczny w psychoterapii, np. w leczeniu fobii czy w walce z niskim poczuciem własnej wartości.

3. Medytacja buddyjska jako element religii

Medytacja jest nieodłączną częścią niektórych praktyk religijnych, np. buddyzmu tybetańskiego. Mimo że podstawowym celem większości stylów medytacyjnych jest uzyskanie spokoju wewnętrznego i zewnętrznego, wszystkie one różnią się w zależności od konkretnych ram religijnych, w których są umieszczone. Przygotowanie postawy, długość okresu medytacji i szczególne werbalne lub wizualne elementy przyczyniają się do różnych form medytacji.

W buddyzmie daje się wyróżnić wiele typów medytacji, np.:

• medytacja phowa – przećwiczenie procesu umierania;
• medytacja vipassany – buddyjska medytacja wglądu, polegająca na koncentracji na oddechu;
• medytacja dhjana – praktyka skupienia i wyciszenia zmysłów;
• medytacja szine – praktyka pozostawania w spokoju, uspokojenia się, koncentracja na jednym obiekcie.

Każda forma medytacji uczy kontemplacji oraz kontroli umysłu. Oprócz tego odpręża i relaksuje. Niektórzy traktują ją jako odświeżenie umysłu i ciała. Przeciętny człowiek większość pozycji medytacyjnych kojarzy ze względu na ćwiczenie jogi. Jednak sama pozycja medytacyjna jest mniej ważna niż trening uważności umysłu. Buddyzm proponuje różne układy ciała sprzyjające wyciszeniu i uzyskaniu wglądu w siebie, np. pozycję lotosu, półlotosu, siad skrzyżny, przysiad na piętach czy pozycję birmańską. W ostatnich czasach medytacja stała się niezwykle przydatnym narzędziem w leczeniu zaburzeń lękowych oraz łagodnych stanów depresyjnych. Na pewno nie zaszkodzi, a może pomóc, więc warto spróbować tej metody.