Homofob – skąd niechęć do homoseksualizmu?
Homofob to osoba, która przejawia niechęć lub agresję w stosunku do osób homoseksualnych. Homofobem może być zarówno osoba heteroseksualna jak i osoba homoseksualna.
1. Homofob – skąd niechęć do homoseksualizmu
Skąd bierze się niechęć do homoseksualizmu? Czy homoseksualista może być homofobem? To pytania, które pojawiają się nie tylko na internetowych forach, ale także w dyskusji na temat homofobii.
Na pytanie, czy gej może być homofobem, jest jedna odpowiedź: tak. Osoba homoseksualna, gej czy lesbijka, może odczuwać silną niechęć do homoseksualizmu.
Niechęć do homoseksualizmu wynika głównie z otoczenia, w którym dana osoba żyje, przekonań rodziny oraz wychowanie. Silnie mogą zostać przejęte w dzieciństwie i okresie dojrzewania przez osobę homoseksualną, która staje się przez to wyjątkowo nieszczęśliwa. Orientacja seksualna staje się dla tej osoby niezgodna z jego ego, niezgodna z poglądami i narzuconymi "normami".
Akceptacja homoseksualizmu w różnych kulturach i społeczeństwach jest różna. Większe przyzwolenie ma homoseksualizm kobiecy. Męski homoseksualizm kojarzy się z rozwiązłością seksualną, dużą liczbą partnerów, seksem bez zaangażowania emocjonalnego, a także niezdolności do stworzenia relacji. Kobiecy homoseksualizm tłumaczy się traumą, gwałtem, a także po prostu złymi relacjami z mężczyznami.
2. Homofob – Gdzie szukać pomocy
Homoseksualista o homofobicznych poglądach zaczyna szukać pomocy u różnego rodzaju specjalistów. Chce zmienić swoją orientację, "wyleczyć" ją. Nie ma jednak takiej możliwości.
Badania mówią, że nie istnieje żadna terapia, która leczyłaby z homoseksualizmu. Nie można przecież leczyć orientacji seksualnej, gdyż nie jest to choroba psychiczna ani zaburzenie.
Homoseksualizm nie powienien podlegać wartościowaniu moralnemu przez terapeutę. Istnieją terapie uczące, jak żyć w niezgodzie ze swoją seksualnością. Są to tzw. "terapie naprawcze", oferowane głównie przez grupy religijne. Nie rozwiązują one jednak problemu osoby homoseksualnej, a jedynie pogarszają sytuację pacjenta i sprawiają, że staje się on homofobem. Zwiększają jego samonienawiść i poczucie grzechu.
Życie niezgodne ze swoją orientacją seksualną może prowadzić do szeregu zaburzeń psychologicznych, takich jak stany depresyjne, myśli samobójcze. Terapia psychologiczna może okazać się więc korzystna dla osoby homoseksualnej – powinna to być jednak terapia ucząca samoakceptacji, zaakceptowania swojej orientacji seksualnej. Akceptacja siebie, razem ze swoją orientacją seksualną, jest warunkiem dojrzałości.
Zobacz też:
Bardzo ważna jest akceptacja rodziców, którzy często są dla swojego dziecka autorytetem. Nie powinno się wyśmiewać z własnego dziecka i na siłę próbować zmieniać jego orientacji seksualnej. Rodzice mogą uzyskać pomoc w zrozumieniu sytuacji swojego dziecka i nauczyć się akceptować jego wybór.