Gdy partner zdradza...
Często po zdradzie męża pojawia się żal, smutek, szok, łzy, rozczarowanie, poczucie niesprawiedliwości oraz chęć dokonania zemsty na współmałżonku. Osoba, którą się kocha całym sercem, nadużyła zaufania, podkopała swoim zachowaniem fundament związku. Niewierność partnera to doświadczenie, którego wiele par, niestety, nie potrafi przetrwać. Nawet najbardziej zgrane, idealne małżeństwo stoi wówczas przed widmem rozwodu. Zdrada kładzie się cieniem na relacje dwojga bliskich sobie dotąd osób. Dlaczego mężczyźni zdradzają? Jak radzić sobie ze zdradą partnera?
1. Przyczyny zdrady męża
Zdrada w małżeństwie to tak naprawdę apogeum kryzysu, który pojawił się znacznie wcześniej. Może szwankowała komunikacja, może brakowało intymności albo chęci do pracy nad związkiem?
Powszechnie winę przypisuje się temu, kto dopuścił się zdrady, jednak zazwyczaj problemy w związku to wina i męża, i żony. Czasami kobiecie zdradzonej trudno jest samej przed sobą przyznać się, że przegapiła moment, w którym coś zaczęło się psuć, że zlekceważyła sygnały kryzysu, że nie zareagowała, kiedy mąż nie wracał na noc albo coraz częściej zaczął wyjeżdżać w delegacje.
Pojawia się bunt: „Przecież to ja zostałam skrzywdzona! Niby dlaczego mam się teraz starać? To on powinien udowodnić, że mu zależy na małżeństwie i odpokutować swoje grzechy!”. Jeżeli pielęgnujesz w sobie poczucie krzywdy i żywisz bezustannie urazę, to nie ma mowy o możliwości ratowania związku. Trwanie w pozornym małżeństwie, opartym na ciągłych kłótniach i pretensjach, tylko przedłuża cierpienie.
2. Co po zdradzie męża?
W pierwszym momencie kobiety często nie dowierzają i wypierają wiadomość o zdradzie męża. „Jak to możliwe, że niczego nie zauważyłam? Przecież my się tak bardzo kochamy”. Pojawia się szok, rozczarowanie, smutek, żal, nienawiść.
Po pierwszej traumie przychodzi czas na łzy, poszukiwanie przyczyn niewierności we współmałżonku i sobie samej oraz refleksja nad związkiem, czy warto go ratować. Stereotyp zdradzonej żony nakazuje unieść się honorem, spakować swoje lub jego walizki i rozstać się jak najprędzej. Przecież miłość legła w gruzach i nie ma już czego ratować!
Zdrada mężczyzny nie godzi tylko i wyłącznie w osobę żony, ale również w rodzinę, a przede wszystkim w dzieci. Cierpi też niejednokrotnie kochanka męża, chociaż większość zdaje się o tym nie pamiętać, że dla niej „bycie tą trzecią” nie jest komfortową pozycją.
Kochanka zawsze jest postrzegana jako ta zła, która przyczynia się do rozpadu rodziny, zabiera męża żonie i ojca dzieciom. To przez nią pojawia się kryzys w małżeństwie, awantury, kłótnie, płacz i niezrozumienie. Chociaż związek już dawno nie był satysfakcjonujący, a relacja z kochanką to tylko wierzchołek góry lodowej, jeśli chodzi o źródło destabilizacji małżeństwa, to i tak kochanka w percepcji społecznej jest oceniana negatywnie.
Zdrada, jak widać, niesie ze sobą poważne konsekwencje na każdym froncie. Cierpi zdradzona żona, cierpi kochanka, cierpią dzieci i niejednokrotnie cierpi sama osoba, która doprowadziła do tej sytuacji, czyli mężczyzna, który dopuścił się zdrady i żałuje własnego czynu. Zdradzona kobieta czuje złość, ból, skrzywdzenie, upokorzenie. „Niby w czym byłam gorsza od tej lafiryndy?” – myśli niejednokrotnie.
3. Rozstanie po zdradzie męża
Zdradzona małżonka czuje się oszukana. Czym zasłużyła sobie na kłamstwa, brak lojalności i niesprawiedliwość? Cierpienie niesie również zranione ego i wątpliwości co do własnej wartości. „Może ja nie zasługuję na miłość? Może nie jestem atrakcyjna seksualnie? Może już go nie pociągam?”. Dodatkowym balastem po zdradzie jest ciągły dyskomfort, lęk i obawa przed ponownym skrzywdzeniem przez męża.
Kobietą targają sprzeczne uczucia – z jednej strony nienawidzi męża i życzy mu najgorszego, a z drugiej – nie potrafi z dnia na dzień przestać go kochać. Zastanawia się, czy jest w stanie znieść ból rozstania, czy podoła sama wszystkim troskom, obowiązkom i trudnościom życia codziennego. Czy odejść i ukarać go w ten sposób?
Separacja czy rozwód? Niech ma wyrzuty sumienia. Czy zostać ze względu na dzieci? A może on chce się rozstać i związać z kochanką?
Zamiast poddawać się emocjom i działać pod wpływem silnych impulsów, lepiej dać sobie czas. Wykrzyczeć ból, wypłakać łzy, zdemaskować słabości związku i dopiero potem rozmawiać. Jeżeli obojgu partnerom trudno konstruktywnie mówić o swoich obawach, uczuciach, oczekiwaniach i potrzebach, można skorzystać z pomocy specjalistów – psychologów czy psychoterapeutów.
Zdrada to na pewno destrukcyjne doświadczenie w związku, jednak jeśli widzi się choćby najmniejszą szansę odbudowy relacji, warto z niej skorzystać. Potrzebne jest jednak zaangażowanie obu stron – i tej, która zdradziła, i tej, która została zdradzona.
4. Wpływ zdrady małżeńskiej na rodzinę
Zdradzone żony najczęściej nie wyobrażają sobie życia z niewiernym mężem, ale z drugiej strony boją się samotności i konieczności przebudowy całego swojego małego świata. „Jak utrzymam się z jednej pensji? Kiedy mam zapłacić ubezpieczenie domu? Gdzie oddać samochód do naprawy?”.
Poza tym, nawet te najbardziej wyemancypowane kobiety mają potrzebę zajęcia się kimś, opiekowania się, dogadzania mężczyźnie, ugotowania obiadu, który mu smakuje. Jak wypełnić tę pustkę po rozstaniu z mężem? Dodatkowo pojawia się wstyd przed reakcją ze strony innych, rodziny i sąsiadów. Co powiedzą? Czy będą się śmiać? Jak sobie radzić z niepochlebnymi komentarzami?
Czasami znajdzie się ktoś, kto powie przykre słowa, że zdradzona żona sama sobie zasłużyła na takie traktowanie. Jest przecież nieatrakcyjna, zaniedbana i nie rozumie potrzeb mężczyzny. Zdrada to także próba dla przyjaciół współmałżonków. Po której stronie się opowiedzieć? Zdradzonej kobiety czy zdradzającego mężczyzny? Czy najlepiej zerwać kontakty z obojgiem z nich? Prawdopodobnie najbardziej cierpią w całej tej sytuacji dzieci.
Maluchy niejednokrotnie nie mają świadomości, dlaczego rodzice nagle przestali się kochać. Często obwiniają się za zaistniałą sytuację. Zranione matki zastanawiają się wówczas, jak uchronić pociechy przed kryzysem rozstania. Jak odseparować je od problemów? Nie da się, bo dzieci rozumieją więcej niż można sobie wyobrazić. Nie warto tłumić w sobie negatywnych emocji. Po co płakać w samotności? Może lepiej wypłakać się razem z dzieckiem, które też cierpi?
Warto pamiętać, że można poprosić o wsparcie najbliższych, znajomych, rodzinę, księdza albo psychologa. W naszym społeczeństwie pokutuje przekonanie, że cierpienie trzeba znosić z godnością i w samotności. Każdy kryzys to potężny stres, zatem warto prosić o pomoc życzliwe osoby. Na pewno zdrada destabilizuje i nawet próba odbudowania relacji często nie przynosi rezultatów, bo jest to proces trudny, długotrwały i wymagający cierpliwości oraz zaangażowania obojga partnerów.
Czasem może lepiej wybaczyć i rozstać się niż żyć w pseudo-związku, niby dla dobra dzieci. Więcej wyrządzimy im szkody niż pożytku. Rozstanie to przecież nie koniec świata. Warto odbudować poczucie własnej godności i szacunku do samego siebie, a z czasem otworzyć się na nowe związki z nadzieją na szczęście i prawdziwą miłość. Ciągłe kontemplowanie cierpienia i myślenie o zdradzie do niczego konstruktywnego nie prowadzi, a przekonanie, że w życiu nie czeka nas już nic dobrego może przybrać charakter samospełniającego się proroctwa.
